خدايا....كفر نميگويم پريشانم...چه ميخواهي تو از جانم؟؟؟مرا بي آنكه خود خواهم اسير زندگي كردي...خداوندا تو مسئولي...خداوندا تو ميداني كه انسان بودن و ماندن در اين دنيا چه دشوار است...چه زجري ميكشد آنكس كه انسان است و از احساس سرشار است...
نظرات شما عزیزان:
|